آخرین مطالب
امکانات وب
هیچ وقت ازدواج نمی کنم. یعنی از آن آدم هاییم که احتمالش سخت است ازدواج کنم چون آدم "ازدواجی" نیستم. شاید عجیب باشد ولی من توی دنیای خودم زندگی می کنم و دوست ندارم دنیایم را با کسی شریک بشوم. برای همین هم است که نمی توانم ازدواج کنم، نمی توانم کسی را به واندرلندم راه بدهم. من کسی هستم که شب چون خوابش نمی برد هندزفری به گوش توی اتاق می رقصد؛ کسی که وقتی پستچی زنگ در خانه را می زند از شدت هیجان حتی خودش را هم نمی شناسد؛ کسی هستم که در یک لحظه می تواند خوشحال، غمگین، هیجان زده و بی حس باشد. حقیقتش را بخواهید، حتی اگر بر فرض محال بتوانم ازدواج کنم، چه کسی حاضر می شود با دیوانه ای همخانه شود که ترجیح می دهد همه ی پول هایش را به جای لباس بدهد به کتاب؟ یا با کسی ازدواج کند که حاضر باشد گشنه بماند ولی قسمت ششم سریال موردعلاقه اش را ببیند و بعد برود غذا درست کند؟ واقعا شما همچین آدمی را می شناسید؟ کسی که حاضر باشد دم به دیقه بوسه های یک دیوانه را تحمل کند و برایش مهم نباشد در خیابان یک نفر بدون توجه به بقیه و حرف مردم از پشت بغلش کند؟ نه. همچین کسی هرگز وجود ندارد؛ اگر هم وجود داشته باشد من نمی توانم. من آدمی نیستم که ظهر به ظهر برای کسی نهار درست کنم یا آدمی نیستم که به خاطر علایق دیگران، از علایقم دست بکشم. من همچین آدمی نبودم، نیستم و نخواهم بود.. هیچ وقت..
+ چه قدر زود 50 تا شد :)) کی فکرشو می کرد؟
نوشته شده در چهارشنبه چهارم مرداد ۱۳۹۶ساعت 14:28 به قلم میرا |
44/ فیک...ما را در سایت 44/ فیک دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : dmnz بازدید : 123